Długi tekst o krótkich ch…

Feministki swego czasu podniosły ogromne larum wokół tego klipu – że seksistowski, że uprzedmiotawia i Bóg wie co jeszcze. Jest to klasyczny błąd radykalistki, który opisałem tutaj. Ja z kolei uważam, że ten teledysk jest kapitalny, Emilka wygląda w nim obłędnie i nijak nie zakłóca to mojego pełnego szacunku i niekiedy wręcz nabożnego podejścia do kobiet. Podobnie uważam za normalne, że pończochy reklamuje długonoga piękność, a na zawodach sportowych medale zwycięzcom wręczają napompowane lale. Nigdy to nie sprawi, że zacznę być wobec kobiet agresywny czy namolny w ewentualnych zalotach. Niczego to nie zmieni, bo mam dobre maniery. I dalej, nie razi mnie też ani trochę, że kosmetyki męskie reklamują półnagie adonisy. To też jest seksizm? A jeśli tak, to co z nim? Facet na koniu sprawia, że nagle macie ochotę nam przypierdolić lub zabrać cnotę pierwszemu napotkanemu mężczyźnie? Nie, i podpowiadam: u nas to też tak nie działa.

Konkludując, dopatrywanie się seksizmu gdzie tylko się da i uzasadnianie nim wszelkiego zła tego świata (w płaszczyźnie relacji damsko-męskich) jest pomylone, a przede wszystkim szkodliwe. Bardzo upraszczając: jeśli chcesz mi powiedzieć, że problemem jest dla ciebie golizna w reklamie pończoch, to przykro mi, ale jestem głuchy na twoje problemy. Wszystkie. Nie tylko zignoruję twoje problemy, ale będę miał cię za idiotkę – przy dobrych wiatrach zantagonizujemy się i spotęguje się we mnie mizoginistyczny pierwiastek. Nie tędy droga.

 Co więc robić?

Mamy tu dwie podstawowe płaszczyzny do rozpracowania (pomijam skrajne przypadki oczywistej przemocy – jest to całkowicie odrębny problemem, który bardziej podchodzi pod 997 i ośrodki pomocy społecznej niż pod ten serwis):

1. Spontaniczne sytuacje na żywo (niechciane interakcje na ulicy, w klubach, itd)

Chłopcy często w tym wypadku podnoszą argument, że boją się wpierdolu za próbę interwencji. Rozumiem, ale to według mnie skrajne przypadki. W ogromnej większości panuje po prostu przyzwolenie na określone zachowania lub zwyczajna znieczulica. I to jest bardzo słabe. Dlatego trzeba uświadamiać, uwrażliwiać, wychowywać. Tylko nie przez ‚seksizm’, bo to do żadnego faceta nie trafi, a przez dobre maniery. Uwierzcie mi, że nawet dres z blokowiska chciałby być postrzegany jako wariat z dobrymi manierami – jeśli tylko dobrze mu się to sprzeda.

I reagować. Na wspomniany wpierdol w odwecie też jest rada, trzeba tylko sposobu. Ja mam sprawdzoną metodę na przypadki, w których kalkuluję, że potencjalnie moja czaszka może zostać roztrzaskana o chodnik. W jednej z takich sytuacji wracałem z imprezy w środku nocy, przede mną szła młoda dziewczyna, do której przypałętał się zapity osiłek. I bełkocze, że fajna dupa, że mogłaby dać numer itd. Ona próbuje na niego nawet nie patrzeć, on dalej swoje. Zawołałem za nim zdecydowanie i zanim jego mózg przeprowadził ten skomplikowany proces „nowa rzeczywistość=>jego pięści=>moja czaszka”, zadałem mu proste pytanie:

– Stary, a gdyby to była twoja siostra?

Gość zdębiał, w pół kroku zostawił tę dziewczynę, wyciągnął do mnie bezradnie ręce, kwitując…

– Kurwa, sory…

Faktem jest, że w tym zaskakującym przypływie otrzeźwienia kolega obrał mnie jako obiekt jego atencji, ale zawsze łatwiej mi przytaknąć, że owszem gdańska Lechia wielka jest niż tej dziewczynie wysłuchiwać jego obrzydliwego bełkotu. Da się.

Trzeba interweniować. To twój pierdolony, męski obowiązek. Rozumiem strach, ale nie rozumiem i nie akceptuję ignorancji. Nie boisz się – reaguj.

[=>następna strona]

Podobało się? Wykop ten wpis!